Persónuleiki og typpi

Jenna Jameson prófessor í typpasálarfræðum gerði hávísindalega rannsókn við Oxfordháskóla, á fylgni persónuleika karla og líkingu typpa þeirra við ávexti og grænmeti.

Niðurstöðurnar voru þessar:

Þeir karlar er hafa typpi eins og bananar eru gulir og skakkir - reykja mikið hass og halda oft framhjá sökum vímuáhrifa.

Þeir sem hafa typpi eins og kúrbítar eru tröll og heita Shrek -yfirleitt frekar geðvondir en litlir í sér. Trúir sínum prinsessum.

Þeir sem hafa typpi eins og venjulegar guldrætur eru annað hvort mjög feimnir snjókarlar eða álkulegar fulgahræður. Báðir persónuleikar eru þöglir og óframfærnir. Halda ekki framhjá sökum staðbundinnar staðsetningar og bráðnunar.

Þeir sem hafa typpi eins og gúrka eru sjaldséðir, finnast þó á afviknustu stöðum. Eru frumstæðir og ekki nokkur leið að treysta þeim.

Þeir sem hafa typpi eins og mini gulrætur eru yfirleitt frekar óþægir, spila fótbolta og fara í tölvuleiki og byssuleiki. Þeir eru oftast um 10 ára gamlir. Þeim er alls ekki treystandi á nokkurn hátt.

Þeir sem hafa typpi eins og appelsína eru með alvarlegan sjúkdóm og ættu að leita sér lækningar strax. Hafa einkenni kvíða og þunglyndis sem rekja má beint til typpalögunar.

Sjö karlar tóku þátt í könnuninni og svarhlutfall var 100%.

Jenna mun að öllum líkindum hljóta Nóbelsverðlaunin í typpasálarfræðum fyrir þessa tímamótarannsókn.

Siggi litli framhald.

Þrátt fyrir sakleysið er Siggi litli orðin fullorðinn karlmaður. Hann er menntaður doktor í hagfræði og vinnu á greiningardeild eins bankanna. Hann hefur unnið þar síðan hann lauk námi fyrir 8 árum síðan. Hann langar að komast hærra upp metorðastigann en einhvern veginn er eins og hann rekist alltaf upp undir þak. Stjórn bankans virðist einhvern veginn ekki taka eftir honum, þrátt fyrir mikla menntun og dugnað í vinnunni. En að því síðar, tölum um einkalíf Sigga litla.

Þegar Siggi var 24 ára kynntist hann konu. Hann sá hana fyrst drekka með vinkonum sínum á bar í bænum. Hann gaf henni undirlátur auga en leit strax undan, hann vildi ekki að hún héldi að hann væri til í allt strax. Hann greiddi í gegnum hárið, þandi brjóstkassann og setti stút á varirnar. Hann fann alls konar tilfinningar brjótast um í sér: Ætli hún hafi tekið eftir mér? Lít ég nógu vel út? Gvöð ég hefði átt að fara í ljós í dag, glætan að hún vilji svona hvítan aula. Í örvæntingu sinni hentist Siggi inn á klósett að snyrta sig. Fyrir voru þar nokkrir illa drukknir strákar, einn ælandi, annar grátandi og tveir á trúnó. Sá sem grét bölsótaðist út í kvenfólk og sagði það allt saman mestu hálfvita; konur eru fífl! Aldrei hægt að treysta þessum hálfvitum, maður gefur þeim hjartað sitt og svo er bara stungið í það - og hnífnum snúið. Ég kom að henni í bólinu með einhverjum djöfuls lauslætis drýsli!!! uhuhuhu
Ekki skal þetta koma fyrir mig, hugsaði Siggi litli. Hann skildi vera konu sinni góður maður, gera henni til hæfis á öllum sviðum. Elda handa henni góðan mat, þvo þvottinn hennar, strauja pilsin hennar með glöðu geði og umfram allt skyldi HANN ÁVALLT LÍTA EINS VEL ÚT OG HANN MÖGULEGA GÆTI svo hún þyrfti ekki að leita í faðm annars manns. Ójá hann Siggi ætlaði sko ekki að flæma sína tilvonandi í burtu með nöldri, yfirþyngd og slappri húð.

Er Siggi er búinn að snyrta sig, fer hann fram. Hann ákveður að vera kaldur og tala við draumadrottninguna. Hann gengur í átt til hennar ákveðinn, hún horfir á hann - hnén kikna og þegar hann er alveg kominn upp að henni missir hann kjarkinn. Konurnar eiga hvort eð er að taka frumkvæðið - hvað myndi hún halda um hann, að hann væri einhver örvæntingafullur þurrprumpupiparsveinn á síðasta söludegi. Nei hún mátti ekki halda það - hann ákveður að láta sem hann hefði engan áhuga, hún hlyti að uppgötva tilfinningar hans fyrr eða síðar...
Hún gerir það - tveimur árum síðar. Tveimur löngum árum, árum þjáningar og ástar í leynum. Því Siggi vildi umfram allt halda virðingunni í stað þess að líta út sem ástsjúkur strákbjáni.

(Jæja ég ætla að koma mér heim - nóg af Sigga í dag. Mæli með framhaldi í kommentunum, þ.e. ef einhver lifir jafn spennandi lífi og ég).

Ástirnar mínar tvær

Ástarsnúllinn minn kemur heim á eftir, núna eru þrír tímar og átján mínútur í lendingu.
Skrítið hvað tíminn virðist LLLEEEEEEEEEENNNNGGGGIIIIIIIIIII að líða þegar maður bíður eftir að hann líði, klukkan fer aftur á bak held ég.

Uppáhalds heimilistækið mitt, aka uppþvottavélin Skrúbbulína, er biluð. Búin að lifa í tæpa tvo mánuði blessunin. Þoldi greinilega ekki álagið, hef kannski gert of miklar kröfur til hennar. Ég vil þó meina að hún hafi staðið fullkomlega undir væntinum mínum. Þangað til núna kviss pakk allt skítugt og sáputeningurinn leysist ekki upp. Hringdi í pabba hennar áðan, hann sagði að ég yrði að athuga hvort allar tenginar og þannig væri ekki í lagi - ef það klikkar og þeir senda mann að lækna hana þarf ég að borga 6.000 krónur í bjánagjald. Hann er þó góður að hafa varað mig við, núna getum við Palli eytt fyrsta kvöldinu okkar saman í að leyta að mögulegri vitleysu í tengingum eða stillingum. Finnst það samt frekar hæpið þar sem ekkert hefur gerst áður. Varla hefur einhver laumast til að skrúfa fyrir vatnið í partíinu um daginn er það? Passar þó ekki, þvoði upp eftir það áður en hún bilaði. Vitið þið hvað getur verið að Skrúbbulínu minni heittelskuðu? Ég held ég geti ekki lifað án hennar. Ég er orðin uppþvottavélarkynhneigð.

Nei svei mér þá - það er núna þrír tímar og 7 mínútur í lendingu.
Kannski líður tíminn eftir allt saman.

Siggi litli vill ekki vera lauslætismelur

Siggi var saklaus og ólífsreyndur. Pabbi hans hafði verndað hann frá ágengum stelpum frá því að hann fór fyrst að breytast í fullorðinn karlmann. Siggi fékk ekki að fara út úr húsi nema í fylgd með eldri systur sinni sem verndaði hann og passaði að hann léti stelpunum ekki eftir æskuljóma sinn, sem er svo mikilvægur fyrir hvern ungan pilt. Hvaða ungi drengur vill ekki koma ósnortin í hjónasængina, búinn að geyma sveindóm sinn fyrir hina einu sönnu? Auðvitað allir ungir drengir. Siggi var engin undantekning. Jafnvel þó að hann finndi stundum fyrir þrá milli fótanna ef stúlka snerti hann of innilega, vildi hann ekki vera dæmdur sem óhreinn lauslætis melur. Hann gerði sér grein fyrir því að stúlkurnar myndu ekki vilja hann nema hann væri hreinn sveinn. Jafnvel þó þjóðfélagið væri að breytast og sumir strákar á hans aldri hefðu leyft einni eða tveimur stúlkum að snerta sig, og jafnvel ganga lengra, fannst honum hann ekki geta gert það, ef hann á annað borð vildi vera valin af þeirri bestu. Hann hafði heyrt um stráka sem létu eftir stelpunum og einn hafði jafnvel gerst svo óforskammaður að ganga með verjur í veskinu sínu. Stelpan sem hann hafði leyft að ganga langt með sér varð fokvond og áskaði hann um að vera lauslætismel og henti honum út, kallandi á eftir honum fúkyrðum sem Siggi gat varla haft eftir. Þau voru eitthvað á þessa leið að hann minnti; hórus, melur, djöfulsins nautið þitt - sefur hjá öllu sem hreyfist, allrakvennagígur helvítis hundurinn þinn.
Siggi vildi auðvitað ekki vera dæmdur sem slíkur maður - fallinn maður eins og þessi kunningi hans. Faðir hans hafði kennt honum það að stelpur beri ekki virðingu fyrir strákum sem sofa hjá mörgum stelpum. Hann hafði meira að segja séð í skólanum svarta bók þar sem nöfn þeirra stráka er sofið höfðu hjá voru skrifuð - þeim var líka gefin einkunn. Þessir strákar áttu engan möguleika á að vera valdir sem heiðviðrir unnustar og eiginmenn. Þeir voru bæjarmelarnir.

Einn veturinn komu margar erlendar konur í bæinn hans Sigga, þær voru að vinna á sjúkrahúsinu. Strákarnir urðu hrifnir af þessum konum sem voru svo blíðar og miklar dömur. Þær báru virðingu fyrir þeim, gáfu þeim blóm og létu þeim líða vel. Nokkrir strákanna féllu og létu þessum konum eftir vilja sinn og misstu sveindóminn. Eðlilega urðu foreldrar og aðrir ekki hrifnir af þessum hræðilegu atburðum, stelpurnar í bænum sendu bæjarstjóranum bréf um að vísa konunum úr bænum, umræður urðu í blöðum og sjónvarpi og þeir föllnu voru úthúðaðir lauslætis melar og útlendingasleikir. Vesenið var þetta kallað. Núna mörgum árum síðar er þetta ennþá skammarblettur á bæjarfélaginu og helst aldrei um þennan hroðalega atburð talað, nema þá til að minna á hverjir hefðu gerst sekir um að svíkja hina íslensku kvenþjóð með því að sænga hjá ÚTLENDINGUM!

framhald síðar...

Skólagjöld í háskólum

Margir sem eru hlynntir skólagjöldum í háskólum nota þau rök að menntun sé fjárfesting sem mun borga sig í hærri launum þegar út á vinnumarkaðinn er komið. Margir sem eru andvígir skólagjöldum nota þau rök að efnahagur ætti ekki að ráða því hvort fólk fari í háskóla og að jafnrétti skuli vera til náms, sumir hafi einfaldlega ekki efni á að fara í háskóla, hvað sem sem síðar verður. Bæði góð rök.

Mér finnst reyndar allt í lagi þó að einkareknir skólar rukki skólagjöld enda bjóða þeir yfirleitt upp á nám sem mjög sterkar líkur eru á að tryggi há laun. T.d. tæknifræði, lögfræði, viðskiptafræði o.fl.

Í Háskóla Íslands er hins vegar boðið upp á nám sem tryggir engan veginn há laun og því er fjárfestingin í raun engin - bara tap fjárhagslega séð. Íslenska, fornleifafræði, sagnfræði, þjóðháttarfræði, mannfræði, heimspeki, félagsfræði, líffræði, bókmenntafræði, hjúkrunarfræði, kennari og mörg fleiri fög, tala nú ekki um landfræði og ferðamálafræði, eru alls engin trygging fyrir góðum launum og glymrandi success á vinnumarkaðnum. Þeir sem útskrifast úr þessum fögum hafa þó örugglega margir ýmislegt fram að færa til þjóðfélagsins þó þeir hafi ekki endilega BEINA fjárhagslega hagnýta verkþekkingu/kunnáttu, þó auðvitað sumir séu vel launaðir og allt það. Mikið af þessu fólki starfar sem fræðimenn á styrkjum og/eða eru starfsmenn hjá ríkinu á lágum launum hins opinbera.

Þess vegna er ekki hægt að segja að menntun sé endilega ,,góð" fjárfesting, þ.e. ef við hugsum þetta aðeins útfrá fjárhagslegu sjónarmiði. Þá ætti í rauninni að leggja þessi fög niður og bjóða bara upp á verkfræði, lögfræði, læknisfræði, viðskiptafræði og ja dettur ekkert meira í hug sem tryggir pottþétt góð laun. Eða þá að taka t.d. meðaltal af launum útskrifaðra verkfræðinga og lögfræðinga og bera þau saman við laun heimspekinga og hjúkrunarfræðinga og láta stúdenta í þessum fögum borga skólagjöld í samræmi við hagkvæmni námsins.

Eða bara að gera sér grein fyrir því að nám er hagkvæmt útfrá öðrum sjónarmiðum en fjárhagslegum og skilar sér út í þjóðfélagið þó ekki sé endilega með beinum hætti - s.s. í steypu og virkjunum og að besta fólkið og klárasta er ekki endilega það sem hefur mest á milli handanna.

Gríðarleg vonbrigði... ég var EKKI valin...

Gríðarleg vonbrigði segi ég. Skil ekki hvernig þetta gat gerst og tel að ófagmannleg vinnubrögð hafi verið höfð við val á kynþokkafyllstu konu Hönnunar. Greinilegt að samsæri á sér stað innan fyrirtækisins. Á ekki til orð yfir slíkum vinnubrögðum.

Dagur hefndarinnar

Karlarnir eru búnir að setja af stað kosningu á kynþokkafyllstu konu Hönnunar - þeir hafa bara atkvæðisrétt.

Gríðarleg kosningabarátta í gangi.

Þeir eru ennþá sárir yfir að hafa ekki verið kosnir á bóndadaginn, nema náttlea sá sem vann.

Steinsteypudagurinn 2005 er í dag!

Ó NEI

Ég gleymdi að taka Amy upp og að horfa á endursýningu í gær
Uhu uhu:(

Afmæliskókosbuff

Björn vinur minn og vinnufélagi gaf mér kókosbuff í afmælisgjöf og Katarína vinkona mín og vinnufélagi kveikti á tannstöngli og setti í buffið. Þau eru góð.

Afmælispistill

Ég skoða stundum (ok oft) feministaspjallið og hef misjafnlega gaman af. Núna eru miklar umræður um ábyrgð vændikvenna á gjörðum sínum vs. ábyrgð kúnnans/pimpsins. Ég ætti kannski að skrá mig þarna inn og ræða málin en held að ég myndi ekkert vinna ef ég færi út í þá sálma. Þess vegna nota ég bara minn einræðisvef til að koma fram mínum skoðunum. Gildir svo sem ákveðið málfrelsi hér en ekki of mikið... :)

Alla vega þá eru umræðurnar um að vændi sé dulið kynferðisofbeli sem yfirleitt karlmenn beita gegn konum og borga fyrir það í þokkabót. Þessu eru karlmennirnir á spjallinu ekki sammála og vilja meina að ákveðin kona, en saga hennar er sögð þarna, beri fullkomlega ábyrgð á eigin gjörðum og hafi vel getað valið sér eitthvað annað. Ég er svo sem alveg sammála því, ég myndi til dæmis aldrei velja það að fara út í vændi þó ég væri staurblönk. Hins vegar gleymir fólk að pæla í skilaboðunum sem samfélagið sendir okkur látlaust - alls staðar frá. Við sjáum sjaldan hina dökku hlið vændis, vonleysið, auðmýkinguna og ömurlegt sálarástand þeirra er það stunda. Við sjáum bara fallega mynd sem klámmyndaframleiðendur og aðrir sem aðhyllast vændi draga upp af þessum iðnaði, til að kúnninn geti talið sér trú um að hann sé ekki að gera neinum neitt - bara að nýta sín ,,sjálfsögðu mannréttindi" að fá á broddinn. Því ef að hann sæi dökku hliðina, myndi hann kannski hugsa sig tvisvar um... og pimpinn græða minna.

Vegna þessarar glansmyndar sem við sjáum er kannski ekki nema rökrétt að einstaka fólk sjái ekki í gegnum þetta og hugsi með sér: ja þessi þarna gella í Kópavoginum virðist hafa það fínt sem hóra, kannski ekki svo vitlaust. Skjótfengin gróði því nóg er til af perrunum.

Þetta sama fólk gerir sér ekki grein fyrir afleiðingunum sem þessi ,,ákvörðun" mun hafa á sálarlíf þeirra því í rauninni er þetta ekkert öðruvísi en að leyfa fólki að borga fyrir að ganga í skrokk á manni - nema að kynferðisofbeldi er þúsund sinnum verra fyrir þolandann.

Ábyrgðin er því svolítið loðin því ef við tökum ákvörðun um eitthvað sem samfélagið segir okkur að sé í lagi - en reynist svo djöfullegt bæði fyrir sál og líkama - er hún þá í rauninni algerlega á eigin ábyrgð????

...og svo náttúrulega fyrir utan það þá eru flestir þeir sem stunda (eða lenda í vændi) ungir krakkar sem hafa verið seld eða neydd eða hafa ekki vit á því sem þau eru að gera - og afleiðingarnar fyrir sálina og líkamann svo hrikalegar að þau ná sér jafnvel aldrei.

Þess vegna skil ég ekki - og mun aldrei skilja af hverju fólk heldur áfram og áfram endalaust að verja þetta ógeð og halda því fram að í frelsinu eigi að felast rétturinn til að kaupa sér vændi.
Frelsi fyrir þá hvern - á kostnað hvers?

Mú ha ha

Vitiði af hverju konur eiga erfitt með að bakka í stæði?

Það er af því að karlar hafa alltaf verið að reyna að telja okkur trú um að þetta:

I---------------------------------------I

...séu tuttugu sentimetrar!!!!

HA HA

DaDaRaDaDa

Dagurinn í dag er búin að vera eintómt skrepp á flugvöllinn - eða tvö skrepp amk. Skutla Palla og skutla svo bíllyklunum sem hann gleymdi að taka með sér austur - gáfaður drengurinn. En gaman að segja frá því að konan sem tók við umslaginu með lyklunum sagði við mig þegar ég gaf henni upp kennitöluna: Nei, áttu afmæli á morgun? Og tvítug í þokkabót. Jahá - hún gleymdi greinilega strax ártalinu og las eitthvað vitlaust á skjáinn - svo er mar náttla svo ungleg...

Í kvöld er svo ferð á kaffihús með sólstrandargellunum frá Kúbu - tókst eftir miklar umræður og sveitamennsku að ákveða stað og finna hann thíhí... Juding Amy verður að mæta afgangi í kvöld, en ef ég verð rosa klár og læri að stilla timerinn á videoinu mínu tek ég hana auðvitað upp og verðlauna svo sjálfa mig þegar ég kem heim úr vinnunni á afmælisdaginn og horfi í rólegheitum á hana Amy mína - og spóla yfir auglýsingarnar. Vei vei allt að gerast hjá mér.

Mamma sagði mér stórfurðurlegar fréttir áðan. Tvær frænkur mínar, sem eru systur, eignuðust báðar börn í fyrri nótt. Báðar fæddu þær fyrir tímann en áttu ekki að eiga á sama tíma. Börnin voru 6 og 9 merkur!!! Ég hef nú svo lítið samband við þær að ég vissi ekki einu sinni að þær ættu von á sér - en þetta er megafurðulegt. Talandi um samrýmdar systur. Kannski við Bjargey verðum svona. Held að Rósa frænka okkar blessunin komi amk alltaf samtímis í heimsókn til okkar beggja. Eða með mjög stuttu millibili amk. Ha? finnst þér þetta of miklar upplýsingar - hvaða viðkvæmni er þetta???

Jæja vinna smá áður en ég fer hjemme på - bæjó

TAKKITAKK

Halló allir og takk fyrir síðast. Takk fyrir mig og takk fyrir komuna og takk fyrir gjafirnar og takk fyrir að vera öll svona skemmtileg og þæg og góð. Ég er rík af góðum vinum og kunningjum.
Þetta var rosa skemmtilegt partý og allir voru svo þæææægir. Engin læti eða vesen - við erum mjög fegin - sá samt í morgun auglýsingu um aðalfund húsfélagsins úff - kannski eigi að sameinast um að henda okkur út. Vonum það besta.
En einhver stúlkan (eða drengurinn) hefur gleymt litlum Lancome maskara - hann fannst á eldhúsgólfinu. Eigandi getur vitjað hans hjá mér.

Gærdagurinn var hins vegar ekki eins skemmtilegur - nenntum ekki að taka til fyrr en um átta leytið í gærkvöldi. En þá vorum við líka rosa dugleg og skúruðum og þrifum voða vel. Svo er það bara að skunda í saumavélarleit svo maður geti farið að sauma gardínur og annað svona smádót sem vantar á ýmsa staði - og að hugsa vel um peningatréð fína sem ég fékk frá ,,nýtrúlofaða parinu" HAHAHAHA...

Heyrumst síðar og gleðilegan Valentínusardag þið sem haldið uppá hann með rauðum hjartalaga konfektkössum;) og væmnum kortum...

Verð að blogga aðeins meira - þarf að tala um Kalla og Kamillu og Díönu. Á mbl.is segir að hópur fólks hafi farið að dánarstað Díönu til að votta henni virðingu sína og segir það að Kamilla hafi eyðilagt hjónaband Kalla og Díönu. Ég segi nú bara: Díana var frábær og virðing hennar dvín ekkert þá kallfuskur sem fór illa með hana giftist einhverri kellingu. Díana væri hvort eð er ekkert hamingjusöm ef hún væri með honum í dag, þ.e. ef hún væri á lífi - Kamilla Parker Bowels eður ei...

Föstudagsspjall

Þá er kominn föstudagur og Gunnsa tilbúin að blogga, ávallt breinstorm á föstudögum.
Var að ræða við félaga mína hérna um ýmis mál, s.s. hvort karlar eða konur pissi út klósettsetuna. Komst að einu sem ég hef aldrei gert mér grein fyrir: við stelpurnar pissum greinilega UNDIR setuna, þessa með gatinu. Droparnir skvettast víst þarna upp undir. Tek þessu samt með fyrirvara og held áfram að kenna karlmönnum um allt sem miður fer:)

Þeir sögðu líka að konur ættu ekkert að láta bjóða sér það að láta kúga sig, slíkt ætti ekki að þurfa að líðast í dag. Alveg rétt, en ég hélt náttla fyrirlestur fyrir þá og sagði þeim að sumar konur geti ekki farið t.d. vegna fjárhagsstöðu eða af því að þær gera sér ekki grein fyrir því hvað er að gerast o.fl. Þeir eru auðvitað á móti því að karlar kúga konur og öllu þessu og þetta eru frábærir kallar en það er bara svo oft sem karlmenn (og stundum kvenmenn) skilja ekki neitt í svona málum, aðalega vegna vanþekkingar á þeim. Eins og dúddarnir sem skrifa inn á feministaspjall, þeir koma með skoðanir á hlutum sem þeir vita í rauninni ekkert um. Þetta er eins og ef ég færi inná vef hagfræðinga og rifist og skammaðist af því að mér finnst að allir eigi að hafa það gott og að enginn eigi að vera fátækur en hefði samt jafn lítið vit á hagfræði og ég hef.
Þess vegna hvet ég alla (konur og kalla) að kynna sér hugmyndir feminismans áður en þeir fara af stað með klisjur sem eiga sér ekki stoð í raunveruleikanum.

Góða helgi

Færeyska

Mæli með að fólk skoði tengilinn Færeyskar fréttir hérna niðri til hægri. Það er færeyskur netmiðill með tengingar í marga aðra færeyska miðla. Gaman að lesa og sjá hvað maður skilur, ásamt því að hlæja svolítið af þessu máli sem er eins og illa fallbeygð íslenska.

Það er af sem áður var...

Já krakkar mínir. Í gamla daga, þegar ég var ung, saumuðum við öskupoka, hengdum þá á bakið á fólkinu í kringum okkur og hlógum og fylgdumst með hversu lengi það væri að fatta það. Ef það gekk þrisvar sinnum yfir þröskuld með pokann manns á bakinu átti maður að kyssa eða giftast viðkomandi. Eða bæði. Ég hef verið illilega svikin af þessu því örugglega hefur einhver efnilegur grunnskólabróðir minn gengið þrisvar sinnum yfir þröskuld með öskupokann minn á bakinu. En ekki er ég gift ennþá. Verst að nærtækasti kosturinn er hinu megin á landinu í dag og litlar líkur að ég nái að gabba hann til að giftast mér. Nú eru góð ráð dýr. Í dag hugsa ungar stúlkur og drengir ekki um að giftast eða að kyssa. Núna eru það gróðrasjónarmiðin sem ráða ferðinni. Litlar prinsessur, nornir vampírur, zorróar, batmanar, spidermanar og alls konar töffarar með stærri poka en jólasveinarnir, fara askvaðandi um borg og bæ, banka uppi hjá fyrirtækjum og stofnunum, syngja og heimta nammi í verðlaun. Fyrirtækin fengu fyrir nokkrum vikum nammilista frá sælgætisgerðum landsins og gátu pantað besta nammið í tæka tíð. Síðan rogast fígúrurnar með pokana sína um allt og eru að lokum komin með svo mikið nammi að þau geta varla borið það. Magapína og niðurgangur í aðsigi.

Ó já, það er af sem áður var. Heilbrigðir krakkar á 9. áratugnum lögðu drög að framtíðinnni og reyndu að næla sér í kvonfang/eiginmann á meðan sjúkur ungdómurinn í dag hugsar bara um nammi. Uss uss uss - hvar endar þetta????

I´m alive

Sóley jarðfræðingur bað mig að fara að blogga - verð að hlusta á lesendur og svara eftirspurninni.

En þá er það hvað ég á að skrifa. Keypti mér græna peysu í gær á 990 kr. Tvennt gott við það. Grænn litur er sumarlitur og gefur manni gleði og 990 kr. eru ekki svo margar krónur á íslenskan mælikvarða svo þær gáfu mér líka gleði fyrir að vera svona fáar. Snjórinn úti er hins vegar ekkert voðalega sumarlegur en birtan er góð. Munar miklu að fara heim í birtu en myrkri, og ef maður vaknar seint á morgnana, getur maður náð smá birtu á leiðina í vinnuna. Sem sagt, mæta seint og fara snemma... he he.

Ég fer í mína sveit um helgina, er samt ekki búin að ákveð hvort ég eigi að fara í kvöld eða horfa á Idol og fara á morgun. Kemur í ljós. En hann karl faðir minn ætlar að halda veislu á sunnudaginn til heiðurs Jóni Guðlaugi bróður mínum sem var að taka sveinspróf. Kallinn notar hvert tækifæri sem gefst til að monta sig á afkvæmum sínum og heldur veislur þeim til heiðurs eins oft og mögulegt er. Nema þegar þau eiga afmæli enda ætti mamma frekar að fá gjafir fyrir hverja fæðingu sem hún hefur staðið í þ.e. átta sinnum á ári. Ákveð hér með að hygla móður minni í hvert sinn sem eitthvert okkar systkinanna á afmæli en ekki systkinum mínum. Byrja samt ekki fyrr enn í mars...;)
En aftur að montinu í pabba. Ekki nóg með að hann vilji halda veislu í hvert sinn sem einhver útskrifast eða gerir eitthvað álíka sniðugt (Jón fékk sko líka veislu fyrir jól) heldur lét hann taka myndir af okkur sex sem erum með háskólapróf/stúdentspróf/sveinspróf um jólin og ætlar að senda þær í jólakortunum næst! Þannig að um næstu jól munu vinir og ættingjar fá myndir af litlu sætu menntuðu börnunum hans pabba síns. ,,Gvöð hvað þau hafa stækkað hugsa þeir, Gunna orðin 33 ára, Bjargey 29, Gunnhildur 27, Jón Guðlaugur 24, Lukka 22 og Jóhannes litli engillinn tvítugur og öll orðin svona menntuð. Duglegir krakkar". Væri kannski venjulegra að hafa þetta svona:,,Gvöð hvað þau hafa stækkað, Gunna orðin 13 ára, Bjargey 9 ára, Gunnhildur 7 ára, Jón Guðlaugur 4 ára, Lukka 2ja og Jóhannes litli engillinn að verða eins árs í febrúar og öll svona heilbrigð og fín. Duglegir krakkar". En við erum víst ennþá litlu börnin hans pabba okkar sem finnst ekkert skemmtilegra en að monta sig af börnunum sínum, eins og foreldrum er títt. Nema þeir tala flestir um þessa fjögurra ára eða þennan tveggja ára.
Þetta er samt alls ekkert pirrandi eða neikvætt á neinn hátt tel ég, amk ekki fyrir okkur, kannski fyrir ættingja okkar. Mér finnst þetta bara fyndið og gaman að gera pabba minn og mömmu ánægð. Væri ekkert gaman ef við hefðum engan metnað. En það er samt eitt sem vantar í þenna hóp. Það eru afkvæmi. Hin tvö sem ekki fengu að vera með á myndunum hafa það fram yfir okkur aulana að eiga fullt af börnum. Kannski verður það mynd í jólakortið 2006: Börnin sem eiga börn...! Þrátt fyrir að við séum vel menntuð og dugleg gleymir sá gamli ekki að minna okkur á að ,,við séum að verða barnlaus frameftir öllum aldri". Hún móðir mín var nefninlega orðin fimm barna móðir þegar hún var að verða 27 ára (ég verð 27 ára eftir 2 vikur), ég fæddist þá og jók enn álagið á henni. En þar sem ég var með ólíkindum skemmtilegt og bráðþroksa barn:) fór þetta ekki að verða alvarlegt fyrr en tæpum fjórum árum seinna þegar Jón Guðlaugur kom í heiminn. Þá fóru götin á hausnum og vesenið að byrja. Amma var amk fljót að hætta að hafa hann fyrir uppáhaldsdreng, þó hann sé skírður í höfuðið á henni og afa. He he. En hann er ljúfur drengur í dag. En núna erum við sem sagt orðin stór og ég er að fara í veislu heima í sveitinni til að fagna því að títtnefndur Jón Guðlaugur aka Nonni er orðinn smiður. Dulei drágurinn hans babba síns.

Skemmtileg pabbasaga í byrjun helgarinnar. Já og hann kallar okkur systurnar femínur. Finnst það gott orð yfir feminista - þarf ekki allt alltaf að vera í karlkyni. Honum finnst þetta samt vera óttaleg vitleysa í okkur.... Gamlir hundar eiga erfitt með að læra að sitja - og ótrúlegt sem það nú er þá eru hvolparnir ósköp lélegir við það líka!!!!!